Tegenpool

Tegenpool van Pauline Slot had een typische vrouwenroman kunnen zijn, over een vrouw met een familie die een geheim heeft waar zij niet van op de hoogte was en haar familieleden wel. Zulk soort romans spelen zich dan meestal in Italië of Frankrijk af, in een villa met een grote, zonovergoten tuin en veel drank, tranen en geruzie. Zo'n roman is het dus niet. Tegenpool gaat wel over een vrouw die een familie met een geheim heeft waar zij niet van op de hoogte was en de rest wel, maar in dit boek is zij inmiddels al achter dit geheim gekomen (de lezer doet daar nog wat langer over) en zit ze niet in een villa in Frankrijk, maar op een boot in Noorwegen. Eigenlijk begint dit boek pas waar een typische vrouwenroman gestopt zou zijn. Hoe ga je ermee om als blijkt dat je gezinsleden je jeugd geheel anders beleefd hebben dan jij?
Ik vond Tegenpool een prettige roman. Pauline Slot heeft een fijne schrijfstijl en ze weet personages echt tot leven te brengen zonder ze tot karikaturen te maken. Ik zou graag meer boeken van haar willen lezen.

Natuurlijk poëzie

Het duurt nog even, maar 31 juli zal ik optreden bij 'Natuurlijk poëzie' in Eindhoven. Het is in samenwerking met het Milieu Educatiecentrum en bij goed weer is het in het Heempark. Optreden in parken spreekt me altijd wel aan en gedichten over de natuur heb ik genoeg, dus ik heb er zin in!

Meer informatie: http://www.poeziepodium.nl/poezie-eindhoven-projecten.html

Jaarbeursplein

Jaarbeursplein

De man draagt een aktekoffertje
alsof hij op zakenreis gaat.
Hij staat boven aan de roltrap,
al vijf minuten lang.
Als de accordeonist ‘Hava nagila’ inzet,
klapt hij in zijn handen
en werpt een muntje naar beneden.

Na een kwartier keert hij zich om,
stapt van de bovenste trede
en zegt tegen een passant:
‘Deze roltrap is buiten gebruik,
wij verontschuldigen ons
voor het ongemak.’

aan de rivier

'Verse novel', zo wordt het genre genoemd waarin Steven Herrick schrijft. 'Verse novel' is een Engelse term, het heeft dus niets met nieuwigheid te maken, maar des te meer met poëzie. aan de rivier is een boek waarin het verhaal in gedichtvorm wordt verteld. Dat is even wennen. Soms lijken al die zinsafbrekingen weinig functioneel en zorgt het ervoor dat het lezen vooral hortend en stotend gaat. En dan ineens staat er weer een hoofdstuk (of: een gedicht) waarbij het wel functioneel is om het lezen te vertragen, omdat er bepaalde gebeurtenissen op een hele mooie manier beschreven worden. Dan wordt er vooral heel veel gesuggereerd, zodat het veel meer wordt dan enkel een verhaal over een Australische jongen die leeft in een vervelend dorp. Het is een jeugdboek, maar het kan ook prima door volwassenen gelezen worden en in mijn bibliotheek staat het dan ook (ook) bij de volwassenenromans. En ik vind het een aanrader. De opmaak van het boek is interessant en inspirerend en zo af en toe staan er echt prachtige passages in. Passages als gedichten die uitnodigen tot herlezen. En tot slot: het omslag van aan de rivier is echt heel mooi.

Brabant Cultureel

Brabant Cultureel is een tijdschrift voor kunst, cultuur en literatuur. Voornamelijk uit Brabant, ja. Naar aanleiding van Brabant Gedicht hebben ze het volgende gedicht van mij geplaatst:

Er was eens

Men adviseerde haar om in het hier
en nu te leven. Vanaf dat moment
streefde ze ernaar om haar haren
voor haar ogen te laten hangen
en niet meer te denken aan het
daar en straks.

Het lukte niet.

Pas toen ze haar knie aan de
tafel stootte en zich groot
probeerde te houden, schrompelde
de wereld ineen tot een hier:
de blauwe plek en een nu:
de pijn.