Het oude Rome voor vijf denarii per dag

In het begin van mijn studie moesten we dingen leren over het oude Griekenland en de Romeinen. Het interesseerde me totaal niets. Waar anderen lyrisch waren over Homerus en Vergilius, vroeg ik mij af of ik wel de juiste studie had gekozen. Maar nu is er dan toch uiteindelijk een boek gekomen waardoor mijn interesse is gewekt. Een boek waardoor ik Latijn zou willen leren en wat me doet verlangen om naar Rome te gaan. Maar dan wel het Rome zoals dat beschreven wordt in Het oude Rome voor vijf denarii per dag van Philip Matyszak. Dit is een reisgids, maar wel een bijzondere, Het oude Rome voor vijf denarii per dag beschrijft namelijk het Rome in het jaar 200 na Christus. Naast culturele wetenswaardigheden, worden er ook wandelingen beschreven die je zou kunnen maken en er staan zelfs wat voorbeeldzinnetjes in. Het is dus eigenlijk een doodnormale reisgids, met het verschil dat de bestemming nooit meer bereikt zal kunnen worden. Nu was het niet zo'n paradijs dat we dat erg lang moeten betreuren, maar ergens voelde ik toch wat spijt. Misschien moet ik toch eens naar Rome om te kijken wat er nog van de oude glorie over is.

Zeer

Iemand zei: schrijf een gedicht dat gebaseerd is op een schilderij naar keuze. En toen deed ik dat.

Zeer

Het papier jankt.

Hier is een brug. Links bevinden zich manke honden,
makke schapen en ronde biggen. Rechts zien we
zuchten en vuurrode luchten. We liggen
niet op schema, we liggen nooit op schema.
De tijd is vloeibaar geworden en plooit
zich naar de lijnen naast je mond.

We steken over. We deinen op de planken
en weten niet waar het water heen gaat,
maar later bedenken we dat het in elk geval
verkeerd gaat. We keren om.

Het landschap leert ons schreeuwen.

Dingen die fijn zijn

Claudia de Breij schrijft. Onlangs kwam haar nieuwe boek Dingen die fijn zijn uit. Het is een verzameling columns, verhalen en opsommingen van dingen die fijn zijn. Verder is het voornamelijk heel erg Claudia de Breij, als je wel eens een shows en televisieprogramma's van haar hebt gezien, zie je duidelijk overeenkomsten in humor, denkwijze en toon. Dat is knap, lang niet iedereen die leuk overkomt op een podium of op televisie kan dat ook overbrengen op papier. Ik bewonder haar nogal ('fan' heeft al snel een connotatie van posters op de muur, naar elk optreden gaan en in katzwijm vallen als je iemand in het echt ziet), dus toen ik erachter kwam dat ze in de Broese signeerde, ging ik daar natuurlijk heen. Samen met Nicole uiteraard, van wie ik mijn exemplaar via Sinterklaas heb gekregen.

Dus, in navolging van Claudia de Breij, dingen die fijn zijn:
*ergens heen gaan om door Claudia de Breij je boek te laten signeren en erachter komen dat ze net als jij de a's van onderaf begint, op een manier die je verder nog nooit iemand hebt zien doen
*ergens heen gaan om door Claudia de Breij je boek te laten signeren
*ergens heen gaan
*lekker eten
*slapen

Haar cd is overigens ook erg fijn.

Blinde vink. Hoe ik leerde vogels kijken

Ik houd van lezen. Ik houd van vogels. Ik lees regelmatig met veel plezier de column van Jean-Pierre Geelen in de Volkskrant. Het was eigenlijk niet meer dan logisch dan dat ik het boek Blinde vink. Hoe ik leerde vogels kijken leuk zou vinden. Hoewel vogels kijken en televisie kijken niet veel overeenkomsten lijken te hebben, lukt het Jean-Pierre Geelen prima om over beide onderwerpen op een humoristische en nuchtere wijze te schrijven. Hij geeft ronduit toe dat vogels kijken lastig is, wat erg geruststellend is, aangezien ikzelf (tot mijn grote ergernis) bijvoorbeeld vaak twijfel over het verschil tussen een sijs en een groenling. In plaats van tot in detail in te gaan op het verschil in verenkleed, legt Geelen juist uit dat het logisch is dat vogelen moeilijk is, omdat die beestjes nooit eens een kwartier lang perfect stil blijven zitten, zodat jij in je vuistdikke vogelboek kan opzoeken welke soort het nu precies is. Dat is ongetwijfeld fijn om te lezen voor iedereen die net doet alsof hij (gewoonlijk hij, volgens Geelen) net als de rest van de groep onmiddellijk die ene vogel ziet én herkent, terwijl hij nog driftig tussen de blaadjes van de boom aan het speuren is. Verder geeft Geelen uitleg over waarom vogels kijken leuk is, zodat het boek ook nuttig is voor de vele vrouwen die nooit eens in het weekeinde gezellig met hun man kunnen ontbijten omdat manlief ergens kou staat te lijden in de hoop een blauwborst te spotten. Een bloedserieuze en fanatieke vogelaar zal dit boek waarschijnlijk niet nodig hebben, maar voor de amateurvogelaar, de beginnende vogelaar én zijn familie is Blinde vink een absolute must.