Hun hebben de taal verkwanseld

Ik houd van poëzie, ik houd van lezen, maar dat is me eigenlijk nog te specifiek, want het meest houd ik van taal. Met veel interesse heb ik dan ook Hun hebben de taal verkwanseld van Jan Stroop gelezen. Sommige hoofdstukjes overlappen elkaar enigszins, maar er komen allerlei verschillende onderwerpen aan bod. Zo wordt duidelijk uitgelegd wat het Poldernederlands inhoudt. Ik wist wel dat de 'ij' daarbij meer als een 'aai' wordt uitgesproken, maar dat het zo alomtegenwoordig was, wist ik niet en doet me vermoeden dat het zo'n geaccepteerde manier van spreken is dat ik het niet eens meer herken als afwijkend. Een Gooise r is wat dat betreft opvallender. Ook had ik tot ik dit boek las niet door dat er steeds meer over 'plek' in plaats van 'plaats' gesproken wordt. Blijkbaar werd er tien jaar geleden niet gezegd: 'hij zit daar echt op zijn plek', terwijl ik dat nu best vind kunnen. Misschien zeggen we in plaats van 'in plaats van' over tien jaar ook wel 'in plek van'... Verder komt volgens Jan Stroop 'hij heb' steeds vaker voor, hoewel dat niet zo opvalt. Dat zal inderdaad wel niet, ik vind 'hij heb' in elk geval erg raar klinken, maar dat zal wel komen omdat ik veel vaker 'hij het' heb gehoord, zoals veel mensen rond Eindhoven zeggen. Nou ja, veel interessante onderwerpen dus, die je bewuster maken van de taal die we gebruiken. Ik zou graag meer boeken over dit onderwerp lezen en wacht in spanning af of ik over een paar decennia: 'Zaai heb in plek van aaieren die toetje gekocht" een prima constructie vind.

Natuurlijk poëzie

Gisteren was het dan zo ver: mijn optreden in het Heempark bij Natuurlijk poëzie. Het was mooi weer, al scheen de zon niet en was het waarschijnlijk nauwelijks twintig graden, waardoor het eerder een dag in september of maart leek te zijn, maar in elk geval viel er geen regen en waaide het ook niet zo hard dat iedereen in een bepaalde richting moest gaan staan om mij te kunnen verstaan. Vroeger ben ik wel eens naar het Milieu Educatiecentrum geweest, waarvan ik mij vooral herinner dat er een keer iets met Duimelijntje was en dat ik daar ontzettend weemoedig van werd, maar het Heempark was voor mij nog onbekend terrein. Ik had een park zoals Park Transwijk verwacht: hier en daar een boom, vooral veel gras en wat bankjes en paden. Het Heempark is echter veel meer een natuurgebied, met veel begroeing en lekker onoverzichtelijk. Tijdens de optredens rende er een eekhoorn boven onze hoofden en ja, dat maakt het allemaal meteen een stuk sprankelender. Een prachtige locatie voor poëzie dus, waar ik erg van heb genoten.