De laatste nacht in Twisted River

Ik houd van de humor in de boeken van John Irving en van de vele, nogal absurde personages die hij altijd weer weet op te voeren. Wat dat betreft stelde De laatste nacht in Twisted River me ook weer niet teleur. Wel vond ik de vele tijds- en perspectiefsprongen af en toe verwarrend. Er worden hele mensenlevens beschreven van begin tot einde, waardoor het soms niet duidelijk is in welke tijd er nu wat precies gebeurt. Toch komt alles aan het einde van het boek mooi bij elkaar. Interessant is dat de hoofdpersoon een schrijver is en zijn inspiratie uit zijn persoonlijke leven haalt. Dit heeft tot gevolg dat de boeken die de schrijver schrijft over onderwerpen gaan die eerder in De laatste nacht in Twisted River aan bod zijn gekomen. Op een gegeven moment staat er dat recensenten vinden dat de schrijver te veel puntkomma's gebruikt, wat nu juist een van de kenmerken is van de schrijfstijl van John Irving. De werkwijze van de schrijver is ook opvallend en doet je afvragen of John Irving werkelijk op die manier te werk gaat, of hij ook bij het einde begint en talloze losse zinnen opschrijft die later pas als een puzzel in elkaar vallen. Als dat het geval is, vind ik het verbazingwekkend dat iemand op zo'n manier zo'n lijvige roman weet te produceren (het boek telt ruim zeshonderd pagina's); dat moet een hels karwei zijn geweest.