Het lastige kroost van kardinaal Guzman

Ik houd van boeken van Louis de Bernières. Met name van Vogels zonder vleugels, een roman over de laatste dagen van het Ottomaanse Rijk. De trilogie over Zuid-Amerika is ouder dan Vogels zonder vleugels. Het lastige kroost van kardinaal Guzman is het derde deel. Ik heb het eerste deel nog niet gelezen, het tweede deel heel lang geleden, dus het begin was wel lastig. Gelukkig heeft Louis de Bernières de gave om meeslepende verhalen te schrijven, op zo'n fantastische manier dat het niet uitmaakt dat je niet precies meer weet wie wie is en wat er precies aan de hand is. Vanuit verschillende perspectieven gaat het over talloze personages, dus het is sowieso lastig om te onthouden wie er allemaal precies waren, maar het verhaal is daardoor wel veelomvattend en lijkt echt een bepaalde maatschappij in haar geheel te beschrijven. Louis de Bernières schrijft erg beschrijvend en beeldend, waar ik normaal gesproken misschien helemaal niet zo van houd, maar bij hem is het anders. Ik denk dat het aan de personages ligt. Ze zijn zo menselijk, vol zwakheden, en toch (of juist: daardoor) sluit je ze in je hart. De romans van Louis de Bernières kunnen je wel echt aanvliegen, de vreselijkste gruwelijkheden worden niet geschuwd, maar omdat er ook veel humor in zit, is het te behapstukken. Dit derde deel gaat over de invloed van de katholieke kerk op het fictieve Zuid-Amerikaanse land waar de hele trilogie zich afspeelt. Het is een kritische roman, die laat zien hoe geloof kan worden gebruikt voor afschuwelijke dingen, terwijl het juist ook om liefde kan draaien. Het leuke aan De Bernières is dat er regelmatig historische figuren langskomen in zijn romans. Zo speelt Atatürk een hoofdrol in Vogels zonder vleugels en komt in Het lastige kroost van kardinaal Guzman Thomas van Aquino aan bod. Hierdoor wordt het verlevendigd, want als je kritisch schrijft over iets wat totaal fictief is, neem je het minder serieus dan als het echt over deze wereld lijkt te gaan. Louis de Bernières vindt daar een goede balans in. Ik hoop dat hij nog veel meer boeken zal schrijven.