Na'vi en Afroini

Vrijdag keek ik naar een film. Dat doe ik niet zo vaak, ik ben niet echt een filmliefhebber. En als ik dan naar een film kijk, dan zie ik het liefst films die ik al vaak gezien heb (Harry Potter, Alles is liefde) of animatiefilms (Shrek, Finding Nemo). Vrijdag keek ik naar Avatar. Ik verkeerde in de veronderstelling dat het een animatiefilm was en het is inderdaad geen doorsnee speelfilm, maar wel van een geheel ander kaliber dan Shrek of Finding Nemo.
Avatar deed me aan Torenhoog en mijlen breed van Tonke Dragt denken. Dat komt waarschijnlijk omdat ik dat boek vorige week herlezen heb. De overeenkomsten zijn duidelijk: Avatar en Torenhoog en mijlen breed spelen zich beide op een andere planeet af, ergens in de verre toekomst. De planeten zijn allebei nogal vijandig en heel anders dan de aarde, maar tegelijkertijd zijn er toch opvallende overeenkomsten, zoals het bestaan van bomen. Bij Avatar en bij Torenhoog en mijlen breed keert het hoofdpersonage zich uiteindelijk tegen zijn medemensen. De belangrijkste overeenkomst vind ik echter dat de Na'vi bij Avatar en de Afroini bij Torenhoog en mijlen breed allebei een betere manier hebben om met elkaar te communiceren dan mensen. Het is een overheersend thema in beide films. Het mag dan science fiction genoemd worden, eigenlijk gaan beide verhalen toch vooral daarover: mensen kunnen onvoldoende met elkaar communiceren. Met behulp van kleine groene of juist grote blauwe wezentjes wordt geprobeerd ons onze tekortkoming te laten zien. Erg interessant, alleen jammer dat je er toch wat moedeloos van wordt. Een mens kan veel, maar niet van soort veranderen.