Jacoba, Dochter van Holland

Ik ben er vrij zeker van dat ik minstens zo veel geschiedeniskennis uit historische jeugdromans heb gehaald dan uit de lessen geschiedenis. Ik heb de boeken van Thea Beckman en Simone van der Vlugt altijd met veel plezier gelezen en heb me later wel afgevraagd waarom er zo weinig historische romans voor volwassenen zijn. Of misschien moet ik zeggen: waarom ik zo weinig historische romans voor volwassenen kende, want misschien zijn ze er wel, maar ken ik ze gewoon niet. In elk geval was ik verheugd te horen dat Simone van der Vlugt er een geschreven had. Jacoba, Dochter van Holland gaat over Jacoba van Beieren, die gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen was en aan het begin van de vijftiende eeuw leefde, in de tijd van de Hoekse en Kabeljouwse Twisten. Ik wist totaal niets van de Hoekse en Kabeljouwse Twisten, zulk soort dingen leerden wij niet op school, dus wat dat betreft was deze roman erg interessant en leerzaam. Het leven dat Jacoba geleid heeft, is echt verbazingwekkend: ze was op haar vijftiende al weduwe en moest later met haar neef Jan van Brabant trouwen vanwege politieke belangen. Een goede basis voor een roman, het is begrijpelijk dat Simone van der Vlugt over deze sterke vrouw wilde schrijven. Ik neem aan dat het het doel van Van der Vlugt was om haar van een historisch figuur in een mens met gevoelens te veranderen, maar dat komt niet altijd goed van de grond. De beslissingen die Jacoba gemaakt heeft, zijn vaak lastig te begrijpen: ze doet het voorkomen alsof ze in het belang van haar steden handelt, maar eigenlijk gaat het haar enkel om haar eigen belang, zij wil de steden in haar eigen macht houden en is niet vies van een beetje oorlog. Eigenlijk is Jacoba dus erg egoïstisch en het is Van der Vlugt niet gelukt om me haar echt te kunnen doen begrijpen. Toch vond ik het een leuke roman, geschreven in een vlotte stijl. Ik hoop dat er na Jacoba, Dochter van Holland nog meer historische romans van de hand van Simone van der Vlugt zullen verschijnen.