Manuscripta

Gisteren ben ik naar Manuscripta geweest. Het begin van de dag verliep ronduit stom, omdat er geen treinen reden tussen 's-Hertogenbosch en Utrecht. Omdat ik (met mijn moeder) vanuit Eindhoven ging, was dit nogal een probleem, want nu werd ons verteld dat we via Rotterdam moesten reizen. In Rotterdam aangekomen, werd ons verteld dat we voor Amsterdam door moesten reizen naar Den Haag Holland Spoor. Er werden geen verklaringen of excuses aangeboden, men deed alsof het doodnormaal was dat wij elke stad in Zuid-Holland aandeden, terwijl we daar eigenlijk geen minuut hadden willen verblijven. Uiteindelijk hebben we er zo'n vier uur over gedaan om naar Manuscripta te komen, wat niet echt bevorderlijk was voor de sfeer. Gelukkig was het, toen we er eenmaal waren, wel erg leuk. We hebben o.a. Francine Oomen, Ronald Giphart en P.F. Thomése gezien. En Matt Dings, van wie we zelfs zijn nieuwste boek, Jonge Jaren kregen. Een boek met allemaal interviews met BN'ers over jeugdherinneringen, het lijkt me erg tof.

En ik had dus een schrijfworkshop gewonnen. Het was van de esta, maar het werd gegeven door Mieke Bouma en Marciel Witteman. Er waren zeven mensen en het duurde maar 45 minuten, dus het bleef wat oppervlakkig, maar op zes oktober is er blijkbaar een vervolg. En het was toch wel leuk, vooral ook om de andere inzendingen te horen. Er werd voornamelijk gewezen op wat er goed was, dat vond ik wel jammer, ik had gehoopt dat ze kritischer zouden zijn. De zeven schrijftips waren ook nogal basaal, bijvoorbeeld: "Laat je inspireren" en "Herschrijf". De opvallendste vond ik echter: "Schrijf beeldend en zintuigelijk". Daarachter stond dan nog: "Schrijf met zoveel mogelijk beelden, details en gebruik je vijf zintuigen om die beelden ook bij de lezer te voeden. Hoe voelt, smaakt, klinkt en ruikt het?"
Dat beeldend schrijven iets positiefs is, begrijp ik. Al denk ik dat het er voornamelijk om gaat dat je originele beelden gebruikt. Maar zintuigelijk? Ik geloof niet dat ik zintuigelijk schrijf, integendeel. Het lijkt mij dat het meestal absoluut niet interessant is hoe de omgeving eruitziet, wat voor geluiden er te horen zijn. Ik zou mensen eerder af- dan aanraden om zintuigelijk te schrijven en zo veel mogelijk details te gebruiken. Ik denk dat elk detail dat je noemt een functie moet hebben. Misschien heb ik het verkeerd begrepen, maar een voorbeeld van zintuigelijk schrijven lijkt mij: "Het was een vrijstaand huis met groene garagedeuren en een grote serre. Het grasveld was zo groot dat er minstens drie families op konden picknicken. Het enige wat ik hoorde, was het geroep van een koekoek."
Stel je voor dat een heel boek op die manier geschreven zou zijn. Dat lijkt mij erg vermoeiend en oninteressant. Alleen als het voor het verhaal van belang is, zou ik zeggen dat de garagedeuren groen waren, of dat er alleen een koekoek te horen is. Maar wellicht gaat het hier om een smaakverschil en vinden veel mensen het wél prettig om zo veel zintuigelijke beelden te moeten verwerken. Er zijn mensen die in kleur en geluid dromen en die voornamelijk in beelden denken, misschien vinden zij het fijn als een verhaal vol beelden staat. Maar een 'gouden schrijftip' lijkt het mij toch bepaald niet. In elk geval was ik niet van plan om voortaan te bedenken of mijn hoofdpersonage blond of bruin heeft, groot of klein is. Dat mag de lezer van mij allemaal fijn zelf bepalen.