De ontelbaren

In eerste instantie vond ik De ontelbaren van Elvis Peeters (i.s.m. Nicole van Bael) een raar boek. In tweede instantie vond ik het een bijzonder en intrigerend boek, een klein maar belangrijk nuanceverschil. De ontelbaren is eigenlijk een hypothetische roman: wat zou er met onze samenleving gebeuren als miljoenen vreemdelingen hierheen zouden vluchten? Het antwoord luidt: niet veel goeds. De ontelbaren is opgedeeld in drie delen, waarbij het eerste en het laatste (erg korte) geschreven zijn vanuit het perspectief van een vluchteling en het middelste deel vanuit het perspectief van de (Vlaamse) samenleving. Er komen vele personages aan bod, het is vaak onduidelijk wie er precies aan het woord is, maar dat maakt niet uit, omdat zij allemaal dezelfde samenleving vertegenwoordigen. Ik denk dat dit naast het hypothetische karakter het bijzondere is aan De ontelbaren, dat de samenleving zelf eigenlijk het belangrijkste personage is. Deze roman is een aanrader voor mensen die zin hebben om eens een uitdagend boek te lezen, een boek waarbij je je hersens moet laten werken en een onbehaaglijk gevoel niet schuwt.